فرضیات مدل:
ارّه‌ای معمولی را تصور کنید. با سری باریک و انتهایی پهن. با یک لبه‌ی صاف و یک لبه‌ی دندانه‌دار.
پویایی‌های مدل:
تصور کنید که این ارّه قرار است در ماتحت‌تان فرو رود.
نتایج مدل:
1- ابتدای ارّه همواره بهتر از انتهای آن است.
2- فرو رفتن یکباره، همواره بهتر از فرو رفتن تدریجی است.
3- بیرون آمدن یکباره، همواره بهتر از بیرون آمدن تدریجی است.
4- فرو رفتن ارّه همواره راحت‌تر از بیرون آمدن آن است.
5- استفاده از ژل لوبریکانت وضعیت را بهبود نمی‌بخشد.
آزمون جامع دوره‌ی دکتری: یک بررسی موردی
ارّه‌ی آزمون جامع، شش ماه است که بی‌استفاده از لوبریکانت تدریجاٌ در حال فرو رفتن است و تقریباً به انتها (دسته) رسیده است. سه‌شنبه‌ی هفته‌ی آینده به یکباره بیرون کشیده خواهد شد و اگر P=1 نباشد، شش ماه تدریجی دیگر در راه خواهد بود.
: هم‌چنین داریم
G = f(x)
Lim G = ∞
x→1
که در آن: P = احتمال قبولی در آزمون جامع
G=درد ناشی از فرو رفتن ارّه
x =نسبت طول فرو رفته شده به طول کل ارّه ( x بین صفر و یک است)