انت عبوس

به دعوتِ دانشجو. آن که پرسیدمان اگر روزی به انتهای عمرت باقی باشد، چه خواهی کرد؟

تکنوازی دوتارِ حاج قربان تو شب سکوت کویرو هزار بار گوش می‌کنم. تخیلات جنسیم رو عملی می‌کنم. صد سال تنهایی و ناتور دشت و شب مادر و تقدیم به ازمه رو یه بار دیگه تورق می‌کنم. نشئه می‌کنم. قطعن تهران نمی‌مونم.